Chirurgia szczękowa - najtrudniejszy dział stomatologii

Chirurgia twarzowo-szczękowa jest częścią medycyny, łączącej ze sobą cząstki medycyny ogólnej, chirurgii plastycznej i stomatologicznej. Polega na leczeniu chorób jamy ustnej w tym zębów, szczęki, tkanek miękkich oraz twarzoczaszki.

Na oddział chirurgii twarzowo-szczękowej przyjmują najtrudniejsze przypadki, takie jak uszkodzenia lub odkształcenie jamy ustnej. Dotyczy to również kuracji przewlekłych stanów zapalnych i wyrywania zębów mądrości, eliminacji wad zgryzu, czy aplikowania implantów.

Chirurg szczękowo-twarzowy, nie zajmuje się tym samym, co lekarz dentysta. Mają wspólny zakres działania, jednak to dwie odrębne dziedziny zabiegowe. Dział stomatologiczny zajmuje się naprawą wyłącznie w obrębie jamy ustnej. Podczas gdy chirurgia szczękowa mieści w sobie leczenie w obrębie twarzowej części czaszki, dlatego jest bardziej rozległym pojęciem.

CO TO JEST CHIRURGIA SZCZĘKOWA?

Złamania kości żuchwy

Złamania są możliwe na skutek wypadku, mocnego uderzenia lub urazu. Tego rodzaju zabiegi chirurgii twarzowo-szczękowej odbywają się w znieczuleniu miejscowym. W cięższych przypadkach podaje się ogólne znieczulenie. W punkcie złamania zazwyczaj umiejscawiane są odpowiednie szyny, protezy bądź metalowe mikropłytki. Przyjmują one rozmaite kształty, ze względu na możliwość nadawania im wybranego kształtu, dla uszkodzonej kości.

Resekcja korzeni zębów

Ten zabieg wykonuje się głównie na zębach jedno-korzeniowych i jest on konieczny w sytuacji, gdy zmiany w wierzchołku korzenia są powodem stanów zapalnych żuchwy. Kwalifikują się też zmiany chorobowe przy wierzchołku korzenia, zapalanie na skutek utkwienia ciała obcego, rozłamu korzenia zęba z martwą miazgą. Przy resekcji nie ma potrzeby usuwania całego zęba. Zwalcza się głównie powody dolegliwości. Usuwany jest tylko zmieniony fragment korzenia. Pacjent jest znieczulony w trakcie zabiegu. Po zlikwidowaniu zmienionej tkanki wraz z wierzchołkiem korzenia, osłania przed ryzykiem kolejnego stanu zapalnego, dzięki uszczelnieniu kanału i uzupełnieniu ubytku.

Sprowadzenie do łuku zębów zatrzymanych

Zazwyczaj odnosi się do kłów. Gdy ząb, na etapie rozwoju miał niewiele miejsca w szczęce lub wykrzywił się, ortodoncyjnie wprowadza się go do łuku zębowego. Po określeniu jego położenia diagnostyką radiologiczną, odkrywa się go chirurgicznie i przytwierdza zamek ortodontyczny, by przemieścił się na właściwą pozycję w łuku zębowym.

Implanty

Ubytki w zębach są rezultatem różnych przyczyn. Zwykle jest to brak troski o higienę jamy ustnej, cukrzyca czy osteoporoza, wypadek albo palenie tytoniu. Chirurg szczękowo-twarzowy, oferuje możliwość wypełnienia braków zębowych, wszczepiając implanty zębów. Mają one dużo zalet, na przykład zapewnia pełną estetykę i funkcje, zbliżonym do pozostałych zębów.

Plastyka tkanek miękkich i tkanki kostnej

Chirurg szczękowo-twarzowy zajmuje się zabiegami na tkankach kostnych i miękkich, po to by naprawić estetykę twarzy. Odbywają się też przed leczeniem protetycznym czy wszczepieniem implantów zębowych. Kuracja ma wówczas na celu zlikwidowanie wszelkiego typu nierówności, fałdek czy zgrubień, po to by jama ustna spełniała warunki stabilizowania ruchomej protezy. Takie zabiegi dotyczą też rozszczepienie wyrostka zębodołowego, powiększenie gęstości tkanki kostnej albo polepszenia zatoki szczękowej i dna jamy nosowej.

Zniekształcenia twarzy i wady zgryzu

Wykrzywienie twarzy może być skutkiem nabytych lub wrodzonych wad zgryzu, takich jak: wysunięta żuchwa, tyłozgryz, zgryz głęboki czy zgryz otwarty to jedne z najpowszechniejszych dolegliwości, którymi zajmuje się chirurgia szczękowa. Zmiana twarzoczaszki może również nastąpić w wyniku urazów mechanicznych – wypadku samochodowego, upadku lub pobicia. Chirurg szczękowo-twarzowy może także podnieść estetykę twarzy pacjenta, nadając pożądany wygląd czy proporcje podbródkowi.

Zatrzymane zęby

Zatrzymanie zębów ma miejsce, gdy ich wzrost ustaje, jednak nie wychodzą ponad błonę śluzową lub kształcą się wewnątrz kości. Wynikiem tego jest niebezpieczny stan zapalny, mogą też przemieszczać sąsiednie zęby w niewłaściwe, co łączy się z przykrymi dolegliwościami bólowymi. Zwykle zatrzymanie zębów dotyczy ósemek. Chirurg szczękowo-twarzowy gwarantuje ich usunięcie.

Stan zapalny, torbiel lub guz w obrębie jamy ustnej

Interwencja chirurga szczękowo-twarzowego to niezbędne działanie, gdy guz lub torbiel pojawia się niedostępnym miejscu lub w zbliżeniu do zatok szczękowych. Chirurg również leczy stany zapalne kości, pochodzące od zębów.

Co jeszcze dobrze wiedzieć?

Na wizytę u chirurga szczękowego konieczne jest skierowanie. Można o nie poprosić każdego lekarza – nie tylko stomatologa, lecz też lekarza rodzinnego. Tylko pacjenci po urazach albo w ostrych stanach zapalnych zostaną przyjęci bez skierowania.

Warto wspomnieć, że chirurgia szczękowo-twarzowa jest możliwa na NFZ w placówkach, które mają podpisane umowy na świadczenia z zakresu chirurgii szczękowej. Czas oczekiwania zwykle jest zależny od wielkości miasta i ilości pacjentów.

Usunięcie ósemek to popularny zabieg w chirurgii stomatologicznej. Dochodzi do niego, gdy pojawia się problem z zębami mądrości lub zapobiegawczo za pozwoleniem stomatologa chirurgicznego. Ósemki pojawiają się około dwudziestego roku życia. Często jest to nieprzyjemne doświadczenie, dlatego że ich wyżynanie kojarzy się z silnym bólem. Problemem stają się jednak dopiero, kiedy zęby te wyżynają się przekręcone albo jeśli brakuje dla nich miejsca. W takich przypadkach pacjenci kierowani są na zabieg ekstrakcji. Dodatkowym czynnikiem może być ich złe osadzenie w jamie ustnej, które skutkuje niedokładnym czyszczeniem, a ono może ułatwiać rozwój próchnicy. Do usunięcia profilaktycznego dochodzi, kiedy jest ryzyko, że ząb będzie powodował problemy w przyszłości. Najlepszym wiekiem na ekstrakcję ósemek są okolice dwudziestego roku życia, ponieważ organizm jest wtedy w najlepszym stanie fizycznym i psychicznym. W tym wieku kości są już całkowicie rozwinięte i organizm szybciej wraca do zdrowia. Kiedyś zęby mądrości były człowiekowi bardzo potrzebne, jednak współcześnie spożywany pokarm uległ zmianie wraz z biegiem czasu i tak naprawdę są one już niepotrzebne. Ekstrakcja nie kojarzy się pacjentom najlepiej, jednak dzięki rozwojowi technologii stomatologicznej nie ma powodu do obaw. W celu złagodzenia bólu, chirurg stomatologiczny aplikuje znieczulenie miejscowe, co sprawia, że ekstrakcja odbywa się zupełnie bezboleśnie. Nawet kiedy ząb wymaga rozcięcia na kilka części, aby móc łatwiej go wyciągnąć.

Stomatologia estetyczna: Wydłużenie korony klinicznej zęba

Zabieg wydłużenia korony klinicznej zęba zwykle wykonuje się zarówno w celach typowo estetycznych, jak i leczniczych. Stosowany jest głownie na zębach górnych. Polega na ich wydłużeniu, co daje efekt równego, idealnego uśmiechu. Może być to potrzebne do założenia aparatu ortodontycznego. Pomaga to też w przypadku odsłonięcia większej części korony zęba, co ułatwia zwalczanie próchnicy. Zęby wydają się dłuższe, dzięki zminimalizowaniu tkanki budującej dziąsła. Zapobiega to także tworzeniu się kolejnych chorób, poprzez większą powierzchnię do czyszczenia. Zabieg nie wymaga powtórzeń, jest jednorazowy, a efekt utrzymuje się na stałe. Pacjenci zazwyczaj decydują się na wydłużenie korony zęba, ze względu na to, że skutkuje to pięknym, równym i szerokim uśmiechem. W jaki sposób wykonuje się zabieg? Chirurg stomatolog wycina tkankę budującą dziąsła. Następnie można uzupełnić wszystkie braki w zębie za pomocą korony porcelanowej bądź podtrzymania wypełnienia. Cały zabieg jest bezbolesny, dzięki znieczuleniu miejscowemu. Pomimo tego, że nie jest to skomplikowana czynność, nadal jest to zabieg chirurgiczny, z którego mogą wynikać powikłania. Chirurg stomatolog udziela wszelkich wskazówek dotyczących troski o uzębienie, po wydłużeniu korony klinicznej zęba. Należy spożywać płynne lub miękkie pokarmy i korzystać z okładów z lodu. Dodatkowo chirurg stomatologiczny przypisze receptę na leki usuwające ból.

Wszczepienie implantu u stomatologa

Bez względu na to, w jakich okolicznościach utracono zęby, dobrze jest zastanowić się nad wszczepieniem implantu stomatologicznego. Jest to konieczne dla poprawnego stanu szczęki. Bez odpowiedniego nacisku ona po prostu zanika. Implant zębowy wiernie zastępuje zęby naturalne. Dzięki tytanowemu korzeniu zachowuje wszystkie prawidłowości w żuchwie i jest całkowicie przyjmowany przez organizm. Implant nie tylko zachowawczo odzwierciedla ząb, ale też wyglądem do złudzenia go przypomina. Nakładka porcelanowa potrafi doskonale wpasować się kolorystycznie w pozostałe zęby. Dodatkowo implantem stomatologicznym można zastąpić nie tylko jednego, ale kilka zębów. W odróżnieniu od protez ruchomych, implanty działają dokładnie w ten sam sposób, jak zęby naturalne. Uczucie dyskomfortu towarzyszy jedynie niedługo po zabiegu szczepienia implantu. Jako pierwsze przeprowadzane są dokładne konsultacje z chirurgiem stomatologiem, ze względu na to, że każda żuchwa ma swoje własne zapotrzebowanie. Ważne jest, aby właściwie dobrać implant , z tego powodu, że musi współpracować z otaczającymi go tkankami i kośćmi. Zabieg przebiega bezboleśnie, ponieważ odbywa się przy znieczuleniu miejscowym i trwa zaledwie 30 minut. Implant zębowy składa się z dwóch części: korzenia wykonanego z tytanu, który jest wszczepiany do kości oraz nakładki porcelanowej albo innego materiału, który przypomina kształtem i kolorem ząb naturalny.

Usunięcie korzenia zęba - zabieg stomatologiczny

Usunięcie korzenia zęba to jeden z bardziej zawiłych zabiegów, którym trudni się chirurg stomatolog. Wykonuje się go, gdy korzenie zębowe psuja się, a inne drogi leczenia nie skutkują. Lekarz musi dogłębnie sprawdzić w jakim stanie są korzenie i wtedy może uznać potrzebę ich usunięcia. W ten sposób powstrzymuje się rozwój choroby. inną przyczyną usunięcia jest też korzeń, który przebił się powyżej poziomu kości. Nie powinien jednak wystawać bardziej, niż na jeden minimetr.  Jak wygląda zabieg usunięcia korzenia zęba? Przed zabiegiem stosuje się znieczulenie miejscowe. Jest to konieczne, ponieważ aby dotrzeć do korzenia, chirurg stomatologiczny musi naciąć dziąsło, żeby je otworzyć. Zdarza się, że korzenie są ze sobą połączone, wtedy niezbędne jest użycie piły aby je rozdzielić. Bywa tez tak, że potrzebne jest przycięcie zęba. Wszystko jest zależne od stopnia rozwinięcia choroby i połączenia korzeni oraz utrudnionego lub ułatwionego do nich dostępu. W pojedynczych wypadkach zabieg ten wykonuje się pod narkozą, jednak dochodzi do tego tylko we właściwie wyposażonych klinikach i alarmowych sytuacjach. Po zabiegu w ciągu najbliższych dwóch godzin należy wstrzymać się od jedzenia i aplikować zimne okłady. Rana narażona jest wtedy na wszelkiego rodzaju zakażenia , z tego powodu pacjent, w razie konieczności, otrzymuje przypisane antybiotyki i leki przeciwbólowe.